اباذر صالحی

لبخند سبز - در ادوار مختلف بنا به اقتضای زمان انواع جشن ها و مراسمات برپا می‌گردیده تا هم مردم از آمدن آن روز با خبر شوند وهم اینکه به واسطه آن مراسم جویای احوال یکدیگر باشند، یکی از جشنهای ایران باستان جشن میانه زمستان است.

در ایران باستان هر ساله روز 15 بهمن را جشن می‌گرفتند. این روز دقیقا 45 روز از زمستان را سپری می‌کند و میانه زمستان به حساب می‌آید. این جشن دارای ابعاد بسیار گوناگونی است که به‌ آنها می‌پردازیم. این جشن را به عنوان جشن گاهنباری نیز میشناسند. در آیین زرتشت معتقدند که خداوند در 6 روز دنیا را آفریده است. زرتشتیان نام این دوران را گاهنباری گذاشته اند. از این رو این دوران را بسیار مقدس می‌دانند

هر بار که دگرگونی در دل طبیعت رخ می‌دهد در آیین زرتشت جشن و سرور بر پا می‌شود. معمولا هر کدام از این جشن ها 5 روز به طول می‌انجامیده است که در میان‌ آنها روز پنجم اهمیتش بسیار بالاتر بوده و مفصل تر از چهار روز قبل برگزار می‌شده است.

جشن 15 بهمن را جشن کشاورزی می‌دانسته اند. در ایران باستان معتقد بودند که در 15 بهمن ماه سرما شکسته می‌شود و 45 روز آینده تا عید نوروز به سمت گرما پیش می‌رود. نتیجه این است که گیاهان کم کم بیدار می‌شوند و کشاورزی کم کم بیدار می‌شود. در قدیم شغل اکثر مردم دامداری و کشاورزی بوده است. خب خیلی طبیعی است که وقتی نیمی از مردم کشاورز بوده اند از برگزاری چنین جشنی چقدر شادمان می‌شدند و برای شان خوش یمن بوده است.

در این ایام هر کس به توان خود خوراکی هایی جمع می‌کرده است و دور هم یا در معابد زرتشتی جمع می‌شدند و موبد معبد برای سال جدید کشاورزان دعا می‌کرده است. کم کم وسایل کشاورزی را از انبار ها بیرون می‌آوردند .‌ آنها را تمیز و تعمیر می‌کردند و آماده می‌شدند برای سال جدید و کشت و کار بهتر. امیداوریم که این جشن ها بهتر گرامی داشته شوند و حداقل در روستا ها و بین کشاورزان از بین نروند.