اباذر صالحی

لبخند سبز - در ادوار مختلف بنا به اقتضای زمان انواع جشن ها و مراسمات برپا می گردیده تا هم مردم از آمدن آن روز با خبر شوند وهم اینکه به واسطه آن مراسم جویای احوال یکدیگر باشند ، یکی از جشنهای ایران باستان جشن میانه زمستان است .

در ایران باستان هر ساله روز 15 بهمن را جشن می گرفتند. این روز دقیقا 45 روز از زمستان را سپری می کند و میانه زمستان به حساب می آید. این جشن دارای ابعاد بسیار گوناگونی است که به آن ها می پردازیم. این جشن را به عنوان جشن گاهنباری نیز میشناسند. در آیین زرتشت معتقدند که خداوند در 6 روز دنیا را آفریده است. زرتشتیان نام این دوران را  گاهنباری گذاشته اند. از این رو این دوران را بسیار مقدس می دانند

هر بار که دگرگونی در دل طبیعت رخ می دهد در آیین زرتشت جشن و سرور بر پا می شود. معمولا هر کدام از این جشن ها 5 روز به طول می انجامیده است که در میان آن ها روز پنجم اهمیتش بسیار بالاتر بوده و مفصل تر از چهار روز قبل برگزار می شده است.

جشن 15 بهمن را جشن کشاورزی می دانسته اند. در ایران باستان معتقد بودند که در 15 بهمن ماه سرما شکسته می شود و 45 روز آینده تا عید نوروز به سمت گرما پیش می رود. نتیجه این است که گیاهان کم کم بیدار می شوند و کشاورزی کم کم بیدار می شود. در قدیم شغل اکثر مردم دامداری و کشاورزی بوده است. خب خیلی طبیعی است که وقتی نیمی از مردم کشاورز بوده اند از برگزاری چنین جشنی چقدر شادمان می شدند و برای شان خوش یمن بوده است.

در این ایام هر کس به توان خود خوراکی هایی جمع می کرده است و دور هم یا در معابد زرتشتی جمع می شدند و موبد معبد برای سال جدید کشاورزان دعا می کرده است. کم کم وسایل کشاورزی را از انبار ها بیرون می آوردند . آن ها را تمیز و تعمیر می کردند و آماده می شدند برای سال جدید و کشت و کار بهتر. امیداوریم که این جشن ها بهتر گرامی داشته شوند و حداقل در روستا ها و بین کشاورزان از بین نروند.