گوزن‌های اتوبان: نگاهی انتقادی به دنیای اینفلوئنسرهای اینستاگرامی

مهدی صالحی

لبخند سبز - فیلم "گوزن‌های اتوبان" به کارگردانی ابوالفضل صفاری، داستان زندگی زن و شوهری به نام‌های عابس (با بازی نوید پورفرج) و صبا (با بازی الناز شاکردوست) را روایت می‌کند که در دنیای پیچیده و بی‌رحم اینفلوئنسرهای اینستاگرامی فعالیت می‌کنند. فیلم به چالش‌ها و مشکلاتی که این افراد در مسیر کسب درآمد از شبکه‌های اجتماعی با آن مواجه می‌شوند، می‌پردازد.

تحلیل فیلمنامه و شخصیت‌پردازی
فیلمنامه "گوزن‌های اتوبان" در ابتدا با روند سریع و خوبی شروع می‌شود و توانسته تا یک‌سوم اول مخاطب را به خود جذب کند. اما با سرباز کردن اختلافات عابس و صبا، شیرازه داستان از هم می‌پاشد و فیلم در پرداخت شخصیت‌ها و روابط علی و معلولی اتفاقات ناتوان می‌ماند.

هرچه پیش‌تر می‌رویم، از آدم‌ها و داستان‌هایشان دورتر می‌شویم و انگیزه‌ها و کارهای شخصیت‌ها برای مخاطب نامفهوم می‌شود. کاراکترها تیپ‌های تکراری و یک‌بعدی هستند که نتوانسته‌اند مخاطب را با خود همراه کنند. داستان به‌جای پرداخت منطقی به چالش‌های شخصیت‌ها، به کلیشه‌های اخلاقی ختم می‌شود: «زندگی در شبکه‌های اجتماعی انسان را به بیچارگی و ویرانی می‌کشاند.»

کارگردانی و اجرا
ابوالفضل صفاری در کارگردانی فیلم "گوزن‌های اتوبان" توانسته از ابتدا با فضاسازی‌های خوب و قاب‌های زیبا مخاطب را به خود جذب کند. اما در ادامه فیلم اسیر تکرار و تصنعی بودن می‌شود. برخی سکانس‌ها مانند ورود عابس به خانه کیانا گنگ و نامفهوم هستند و نتیجه‌گیری فیلم نیز به همین شکل ادامه یافته است.

بازی نوید پورفرج در نقش عابس قابل قبول است و بازی پیمان قاسم‌خانی در نقش رامین نیز خوب است، اما تیپ‌سازی‌ای شبیه به سریال "بازنده" را تداعی می‌کند. با این حال، بازیگران نتوانسته‌اند شخصیت‌های فیلم را به خوبی زنده کنند و ستاره‌های پرتعداد فیلم نتوانسته‌اند نقشی ماندگار از خود به جا بگذارند.

طراحی صحنه و گریم
طراحی صحنه و گریم در فیلم "گوزن‌های اتوبان" به خوبی انجام شده است. طراحی صحنه‌های داخلی و خارجی با دقت و توجه به جزئیات صورت گرفته و توانسته فضایی واقعی و جذاب را برای تماشاگران فراهم کند.

گریم شخصیت‌ها نیز به خوبی اجرا شده و توانسته به واقعی‌تر شدن کاراکترها کمک کند. هرچند برخی از گریم‌ها ممکن است بیش از حد تصنعی به نظر برسند، اما در مجموع طراحی صحنه و گریم از نقاط قوت فیلم به شمار می‌آیند.

موسیقی فیلم
موسیقی فیلم "گوزن‌های اتوبان" توسط پیام آزادی ساخته شده است. موسیقی فیلم فضای پرهیجان و معمایی فیلم را تقویت می‌کند و توانسته به جذابیت سکانس‌ها بیفزاید. هرچند لحظاتی از موسیقی در برخی سکانس‌ها چاشنی اکشن و تعلیق را افزایش داده، اما در مجموع موسیقی فیلم همراه کننده بوده است.

نقد کلی و جمع‌بندی
فیلم "گوزن‌های اتوبان" هرچند با ایده‌ای جذاب و پرکشمکش شروع می‌شود، اما به مرور زمان کیفیت خود را از دست می‌دهد و به یکی از آثار متوسط ابوالفضل صفاری تبدیل می‌شود.

فیلمنامه ضعیف و کارگردانی نامنظم فیلم، نتوانسته‌اند به طور کامل مخاطبان را جذب کنند. با این حال، فیلم توانسته با نزدیک شدن به دنیای اینفلوئنسرهای اینستاگرامی، تماشاگران را با خود همراه کند. بازی‌های خوب نوید پورفرج و پیمان قاسم‌خانی نیز از نقاط قوت فیلم هستند که به جذب مخاطبان کمک کرده است.

فیلم "گوزن‌های اتوبان" ارزش چند بار دیدن را ندارد و نمی‌تواند در میان آثار برجسته سینمای ایران جایگاه ویژه‌ای داشته باشد. اما به عنوان یک فیلم سرگرم‌کننده و جذاب، می‌تواند تماشاگران را در زمان اکران به خود جذب کند.