لبخند سبز - باغ کیانوش که اولین تجربه سینمایی رضا کشاورز حداد بعد از ساخت چندین فیلم کوتاه در ژانر کودکان و نوجوان با سرمایهگذاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تولید شده است.
داستان فیلم حول محور کیانوش (شهرام حقیقت دوست) و باغ عجیبوغریبش میگذرد که همه بچهها از اینکه نزدیک آنجا شوند میترسند و داستانهای متفاوتی برای آن تعریف میکنند و میگویند آنجا نفرینشده است و یا کیانوش آدم خطرناکی است، ولی بچهها باهم شرط میبندد هر کس بتواند از درخت موز باغ کیانوش میوه بچیند برنده است بچهها به باغ میروند، کیانوش به خاطر ریختن شربت روی پیراهنش مراسم عروسی را ترک میکند و به باغ برمیگردد، البته ادامه داستان با ورود یک خلبان عراقی که هواپیمایش سقوط کرده دنبال میشود و اتفاقات تازهای را رقم میزند.
درصحنه آغازین، نوجوانی موتورسوار حداقل 10 ساله در حال غرق شدن در یک برکه است که بهیکباره نجات پیدا میکند این صحنه بسیار مصنوعی و بهدوراز واقعیت است چونکه نیمی از موتور از آب بیرون است ولی ما فقط مچ دست پسر را میبینیم که به یک شاخه کوچک چنگ زده است درصحنه بعدی نادر (عباس جمشیدی فر) وارد آب میشود و آب تا زانوی او است از طرفی آب این برکه از یک موتور آب که بر سر چاهی گذاشتهشده است تأمین میشود پس این شخص اگر کف این گودال دراز بکشد میتواند غرق شود چون اگر بنشیند سرش از آب بیرون میآید.
باغ کیانوش که قرار بوده در ژانر کودک و نوجوان باشد بهجز اینگونه سینمایی به دفاع مقدس، کمدی، وحشت، رزمی و ماوراءالطبیعه در همان پانزده دقیقه ابتدایی میپردازد که نشان میدهد نویسنده و کارگردان فاقد درک درستی ازآنچه میخواهند، هستند اگر بجای ساختن این آش به یک یا نهایت دو ژانر میپرداختند فیلمشان موفقتر و اثرگذارتر بود.
ضعف دیگر فیلم عدم استحکام شخصیتی افراد است کیانوش مشخص نیست چطور آدمی است به دلیل ورود بچهها به باغ یکی را زندانی میکند برای گرفتن دیگری سگش را رها میکند و از کنار سومی بدون توجه میگذرد تا خلبان عراقی که چترش روی درخت گیرکرده و در حال خفه شدن است را نجات دهد و بعد از نجات برای فرار نکردن با او گلاویز میشود، این عدم ثبات شخصیتی بسیار اذیت کننده است و باعث سردرگمی میشود که ما با چه شخصیتی روبرو هستیم.
علیایحال آنچه قابلتوجه است اینکه نوجوانان که ثمرههای این کشور هستند با این فیلم ارتباط خوبی برقرار نکردند و پس از دیدن بیست دقیقه ابتدایی فیلم از سینما خارج شدند و تمایلی برای دیدن ادامه آن نداشتند.