سینما و تئاتر ایران

نقد فیلم بچه مردم، روایتی انسانی با ساختار متوسط

بررسی فیلم لولی: داستان موسی، صفورا و امام زاده ای دور افتاده در قاب سینما

فیلم "لولی" با وجود برخی نقاط قوت در زبان سینمایی و پرداختن به مشکلات روان‌شناختی، با کوتاهی‌هایی در کارگردانی و پرداخت داستان، نتوانسته است به طور کامل موفق باشد. این فیلم با تلاش برای به تصویر کشیدن معجزه‌ای پیش از دایر شدن امامزاده، داستانی کسالت‌بار و بدون شخصیت محوری دارد که باعث می‌شود تماشاگر نتواند با آن همدلی کند.

نقد و بررسی فیلم "رها": تأثیر فقر بر فروپاشی اخلاقی یک خانواده

یکی از مشکلات اصلی فیلم "رها"، تلاش بیش از حد برای اجتماعی بودن و بیان مشکلات معیشتی مردم است. سینما جای بیانیه دادن نیست و باید داستان و شخصیت‌ها به‌طور طبیعی این پیام‌ها را منتقل کنند. در فیلم "رها"، دیالوگ‌های شهاب حسینی به‌طور مصنوعی و اضافی به مشکلات طبقه مستضعف اشاره می‌کند که با شخصیت‌پردازی او همخوانی ندارد.

آبستن: تلاش برای فرم‌گرایی یا فرار از دشواری‌های روایت؟

"آبستن" فیلمی است که با ادعای پرداختن به معضلات اجتماعی و استفاده از تکنیک پلان-سکانس، وارد فضای سینمای ایران شده است. اما این فیلم، به جای آنکه به یک اثر منسجم و تأثیرگذار تبدیل شود، در دام فرم‌گرایی افراطی و روایت ضعیف افتاده است. تکنیک پلان-سکانس، اگرچه در نگاه اول جذاب به نظر می‌رسد، اما در نهایت به یک پز سینمایی تبدیل شده است که نتوانسته است به داستان و شخصیت‌ها عمق ببخشد. از سوی دیگر، ضعف در روایت، شخصیت‌پردازی و بازی‌ها، به همراه پایان‌بندی ناشیانه، باعث شده است که "آبستن" نتواند به وعده‌های خود عمل کند.  

اسفند؛ داستان مردی که جنگ را با دیپلماسی و شجاعت پیش برد

فیلم "اسفند" با وجود برخی کاستی‌ها در پرداخت داستان و اغراق‌های موجود، اثری قابل توجه در ژانر سینمای دفاع مقدس است. این فیلم با تمرکز بر نقش شهید علی هاشمی و عملیات خیبر، تلاش کرده است تا روایتی متفاوت و خلاقانه از این مقطع مهم تاریخ جنگ ایران و عراق ارائه دهد.

نقد فیلم «ترک عمیق»، کاوشی عمیق در روان‌شناسی و روابط انسانی

فیلم بر خلاف ظاهر آرام و گاهی خسته کننده دارای تعلیقی ظریف است که می‌تواند داستان فیلم را جذاب کند برای پیدا کردن این تعلیق باید به نشانی فرستنده نامه ها و گفتگوی میان افسر نیروی انتظامی با همسرش و موضوع انتقال او از شهرستان به تهران و چهره فخری در یک صحنه توجه کرد که می‌تواند تمام گره های داستان را در صحنه آخر حل کند

صیادی که صید نکرد

گریم های صورت گرفته در این فیلم بسیار اغراق آمیز و به دور از واقعیت بود و یا اگر بود ترجیح بر این است که این گریم ها به حالاتی از چهره که شناخته شده تر است بپردازد
با این حال، با توجه به کمبود آثار سینمایی درباره شخصیت‌های مهم و تأثیرگذار تاریخ معاصر ایران، وجود چنین فیلم‌هایی حتی با وجود ایرادات، غنیمت و مایه خوشحالی است.

آنتیک: کمدی‌ای که نتوانست مخاطب را بخنداند

ضعف‌های عمده در فیلمنامه، شخصیت‌پردازی، بازیگری و کارگردانی، این فیلم را به‌عنوان یکی از آثار ضعیف جشنواره فجر امسال معرفی کرده است. سینمای ایران نیازمند نویسندگان و کارگردانانی است که با نوآوری و خلاقیت، آثار جدید و جذابی را خلق کنند و از کلیشه‌های تکراری دوری کنند.

نقد فیلم «داد»: روایتی انسانی از دور باطل مجرمان

این داستان، در کنار جزئیات دراماتیک خود، یک مفهوم اخلاقی مهم را به تصویر می‌کشد: وفای به عهد. جلیلی در این فیلم به دنبال پرداختن به این موضوع است و از نتیجه کار خود راضی است. داستان فیلم ساده اما عمیق است و با تمرکز بر مسائل انسانی، مخاطب را به چالش می‌کشد.  

«سونسوز» روایتی کمدی از بچه دار نشدن اهالی یک روستا

فیلم «سونسوز» اثری است که با انسجام روایی، نوآوری در ساختار فیلم در فیلم، و ترکیب تراژیک‌کمدی، داستانی جذاب و تأمل‌برانگیز را روایت می‌کند. رضا جمالی با تسلط بر فضاسازی و استفاده هوشمندانه از عناصر سینمایی، توانسته است فیلمی خلق کند که هم از نظر بصری و هم از نظر مفهومی جذابیت زیادی دارد. 
با این حال، فیلم می‌توانست با پرداخت عمیق‌تر به شخصیت‌ها و کاهش برخی از موقعیت‌های کمیک تکراری، به اثری کامل‌تر و ماندگارتر تبدیل شود. به‌طور کلی، «سونسوز» فیلمی است که ارزش تماشا دارد و می‌تواند برای علاقه‌مندان به سینمای اجتماعی و طنز جذاب باشد. 

بازی خونی، بازی که نتوانست حق مطلب را ادا کند

فیلم «بازی خونی» تلاشی است برای ارائه روایتی متفاوت از یک واقعه تاریخی کمتر شناخته‌شده. این فیلم با ترکیب ژانرهای درام تاریخی، جاسوسی و معمایی، سعی کرده است مخاطب را با خود همراه کند. با این حال، ضعف‌هایی در کارگردانی، فیلمنامه و بازیگری باعث شده است که فیلم نتواند به طور کامل موفق عمل کند.

هر‌غذایی نمی‌خورید، پس هر‌فیلمی هم نبینید!

دراین نشست که سید‌بهزاد زهرایی(منتقد و مدرس سینما)،مجید محمدزمانی(پژوهشگررسانه)،مهدی صالحی (مدیرمسئول پایگاه خبری لبخند سبز) و مهدیه روحانی (خبرنگاروفعال رسانه‌ای) حضور داشتند، بر مسائلی ازجمله تأثیر نقد بر هدایت افکار عمومی و سینماگران به‌سمت صحیح تأکید شد؛همچنین عنوان شدمنتقدان می‌توانند باتحلیل ونقد فیلم‌ها،کمک زیادی به تولیدکنندگان سینما باشند تا ازمسیر کلیشه‌های تکراری و کم‌محتوا فاصله بگیرد و به سمت تولید آثار اجتماعی و فرهنگی معنادار حرکت کند. ازدیگر موضوع‌های مطرح شده در این نشست، تأثیرگذاری فیلم‌های کمدی بر جامعه و چالش‌های این ژانر بود و درنهایت، نیاز به تریبون و بلندگو برای انتشار نقدهای عالمانه و تأثیرگذار در جهت بهبود سینما مورد بررسی قرار گرفت.