«شنگول منگول»؛ یک سفر جذاب به دنیای فانتزی و کودکانه

مهدی صالحی

لبخند سبز - فیلم انیمیشن «شنگول و منگول»، به کارگردانی کیانوش و فرزاد دالوند، تلاشی برای بازآفرینی داستانی کلاسیک از ادبیات کودکانه ایرانی در قالبی مدرن و انیمیشنی است. این اثر، با بهره‌گیری از عناصر بصری جذاب و داستانی آشنا، تلاش کرده است تا نسل جدید مخاطبان را به این قصه نوستالژیک نزدیک کند. اما آیا این فیلم توانسته است به‌طور موفقیت‌آمیزی روح داستان اصلی را در قالبی نوین به تصویر بکشد؟

فیلمنامه و روایت داستان:

داستان اصلی «شنگول و منگول» برگرفته از قصه‌ای عامیانه و ساده است که بیشتر به یک پیام اخلاقی برای کودکان می‌پردازد. این انیمیشن تلاش کرده است تا این داستان را گسترش دهد و آن را با افزودن شخصیت‌ها و موقعیت‌های فرعی جذاب‌تر کند.

با این حال، یکی از ضعف‌های اساسی در فیلمنامه این است که تعادل لازم میان عناصر جدید و هسته اصلی داستان رعایت نشده است. در نتیجه، برخی بخش‌ها بیش از حد طولانی یا کم‌اثر می‌شوند و ریتم داستان به‌ویژه در میانه فیلم کند می‌گردد.

علاوه بر این، تلاش برای اضافه کردن شوخی‌ها و دیالوگ‌هایی برای مخاطبان بزرگسال، گاهی از انسجام داستان کاسته و تأثیرگذاری پیام اخلاقی فیلم را تضعیف کرده است.

طراحی بصری و انیمیشن:

کیفیت بصری «شنگول و منگول» در مقایسه با انیمیشن‌های بین‌المللی هنوز به سطح استاندارد نرسیده، اما برای یک تولید داخلی قابل‌توجه است. طراحی شخصیت‌ها تا حد زیادی جذاب و خلاقانه بوده و فضای انیمیشن توانسته است حال و هوای داستان را به تصویر بکشد.

یکی از نقاط قوت این انیمیشن استفاده از رنگ‌های زنده و طراحی صحنه‌های زیبا است که می‌تواند برای مخاطبان خردسال چشم‌نواز باشد. اما در زمینه روانی انیمیشن (Fluidity) و حرکات کاراکترها، برخی صحنه‌ها همچنان ضعف‌هایی دارند که می‌توانند مخاطب را از تجربه کلی اثر دور کنند.

موسیقی و صداگذاری:

موسیقی متن فیلم به خوبی توانسته است حس کودکانه داستان را منتقل کند و در لحظات کلیدی به تقویت احساسات کمک کرده است. اما صداگذاری شخصیت‌ها، به‌ویژه در مورد حیوانات، گاهی اغراق‌آمیز و غیرطبیعی به نظر می‌رسد. این امر ممکن است برای کودکان جذاب باشد، اما برای مخاطبان بزرگسال آزاردهنده باشد.

پیام و مضمون اخلاقی:

داستان «شنگول و منگول» با محوریت اهمیت توجه به توصیه‌های والدین و هوشیاری در برابر خطرات خارجی، یکی از ارزشمندترین پیام‌های اخلاقی در ادبیات کودکانه ایرانی را دارد. این انیمیشن سعی کرده است تا این پیام را حفظ کند، اما در بخش‌هایی از فیلم، به دلیل افزودن پیچیدگی‌های غیرضروری، پیام اصلی کمی تحت‌الشعاع قرار گرفته است.

با این حال، تلاش برای ایجاد لحظات آموزشی و سرگرم‌کننده به طور هم‌زمان یکی از نقاط مثبت فیلم است.

کارگردانی:

کارگردانی کیانوش و فرزاد دالوند نشان‌دهنده تلاش قابل تحسین برای ارتقای سطح انیمیشن‌سازی در ایران است. هرچند در برخی صحنه‌ها، کنترل روی ریتم داستان و انسجام میان بخش‌های مختلف ضعیف بوده، اما انتخاب موقعیت‌های جذاب بصری و تلاش برای حفظ اصالت داستان اصلی از نکات مثبت کارگردانی است.

«شنگول و منگول» یک تلاش شایسته در بازآفرینی یک داستان کلاسیک ایرانی است که با وجود ضعف‌هایی در فیلمنامه و اجرای فنی، توانسته است مخاطبان کودک را سرگرم کند و پیام اخلاقی ارزشمندی ارائه دهد. این انیمیشن می‌تواند به‌عنوان یک گام مثبت در جهت توسعه صنعت انیمیشن‌سازی ایران محسوب شود، اما برای رقابت در سطح جهانی نیاز به بهبودهایی در زمینه روایت داستان، کیفیت انیمیشن و طراحی دارد.