استخر لاهیجان نگین گیلان

اسد صالحی

لبخند سبز - لاهیجان یکی از معروف‎ترین و زیباترین شهرهای گیلان است، شهری که او را عروس گیلان می‎خوانند. شهری که به «شیطان کوهِ» زیبا تکیه زده و به باغ‎های سبز چای و شالیزارهای برنجش شهره است و هر ساله هزاران گردشگر را به سمت خود جذب می‌کند.

لاهیجان شهری کوچک با خیابان‌بندی‎های زیبا و مرتب است، شهری که اگر از بلندای شیطان کوه به آن نگاه کنید انگار نقشه‎ای مدل‌سازی شده از یک شهر ایده آل است، شهری با بام‎های سرخ سفالی (که البته این روزها آپارتمان‎ها دارند جای این خانه‎ها را می‎گیرند) و طبیعتی سرسبز و زنده. اما چیزی که لاهیجان را بیش‌ازپیش به شهری زیبا و دل‌فریب بدل کرده دریاچه‌ای بزرگ است که چون فیروزه‌ای زیبا در میان شهر قرارگرفته است؛ این دریاچه را «استخر لاهیجان» می‎نامند.

می‌گویند این استخر را شاه‌عباس ساخته تا آبی که از کوه جاری می‌شود برای آبیاری شالیزارها ذخیره گردد. استخر شاه‌عباسی حالا نگینی بر دل لاهیجان شده، استخری بزرگ با دورنمایی از شیطان کوهِ همیشه‌سبز و حاشیه شمشاد کاری شده و بلواری پر از گل و منظره‎ای از مرغ‌های دریایی و مرغابی‌های وحشی که بر آسمان پرواز می‎کنند، بر سطح آب می‌نشینند و شنا می‌کنند و آدم را غرق غوغای خودشان می‌کنند.

درون این استخر بسیار بزرگ که چون رودخانه‌ای جاری در میانه شهر آرام‌گرفته، جزیره‌ای مربعی شکل هم هست که قدیمی‎ها به آن «میان پشته»می‌گویند. گویا شاه‌عباس در این مکان برای خودش کاخی ساخته بوده که حالا نشانی از آن نیست. این جزیره کوچک که با پلی سیمانی که به برون راه دارد، حالا به بخش خصوصی واگذار گردیده و بدل به رستوران و مکانی برای پذیرایی از گردشگر ان و برگزاری جشن‌ها شده است. نمای استخر و جزیره کوچکِ میانش در شب دیدنی است، حاشیه استخر چراغانی است و جزیره و پلی که به آن می‌رسد با چراغ‎های آبیِ مایل به بنفش نورانی شده‎اند و تصویری رؤیایی را خلق کرده‌اند.